Skip to main content
Interne geneeskunde - Paarden - Dierenartsenpraktijk de Meierij

Interne geneeskunde

Interne geneeskunde, ook wel inwendige geneeskunde genoemd, is een medische specialisatie die zich richt op het voorkomen, diagnosticeren en behandelen van ziekten van de inwendige organen van het paard/patiënt. We komen regelmatig de volgende problemen tegen bij paarden:

  • Luchtwegaandoeningen;
  • Maag- en darmproblemen;
  • Huidproblemen (dermatologie);
  • Systemische ziektes;
  • Infectueuze aandoeningen.

Luchtwegaandoeningen

De luchtwegen van een paard bestaan uit de neusgangen, keel, luchtpijp en longen. De volgende symptomen kunnen optreden bij een luchtweg probleem:

  • Hoesten;
  • Snelle of geforceerde ademhaling,  knijpen met de buikspieren tijdens de uitademing;
  • Neusuitvloeiing;
  • Koorts;
  • Verminderd uithoudingsvermogen.

Een gezond paard hoest niet en heeft geen neusuitvloeiing, behalve eventueel wat waterig vocht. Dit zijn de meest voorkomende luchtwegproblemen bij het paard. Om de oorzaak van luchtwegaandoeningen te vinden, hebben we diverse mogelijkheden voor inwendig onderzoek.

Maag- en darmproblemen

Paarden hebben een groot maag-darm pakket, bij een volwassen paard is de lengte gemiddeld 30 meter, met een capaciteit van 180 liter. In dit lange stelsel vind de vertering van het voedsel plaats. Onderweg kunnen zo nu en dan problemen ontstaan.

Als eerste komt het voedsel in de mond. Door te malen met de tanden worden de voedseldeeltjes verkleind, zodat ze de slokdarm goed kunnen passeren en de maag het verdere verteringsproces op gang kan brengen. Waarna de darmen het voedsel verder verwerken, omzetten en afbreken.

Huidproblemen (dermatologie)

Iedereen wil een glanzend paard, dit is een teken van interne gezondheid. Helaas is dit niet altijd het geval, huidproblemen komen met enige regelmaat voor bij het paard, ze kunnen variëren van een infectie tot een allergische reactie.

De drie meest voorkomende zijn:

  • Huidinfecties: huidschimmel, bacteriële infecties, regenrot, ontsteking van het haarzakje, ectoparasieten, mok, en zonnebrand;
  • Huid tumoren: sarcoïdose en melanoom;
  • Allergische reacties en afweerproblemen: Sarcoïdose, Urticaria (allergische reactie), staart- en manen eczeem.

Vaak kunnen we op basis van het klinische beeld al een diagnose stellen en een behandelplan maken, maar soms is er verdere diagnostiek nodig. Dat kan door middel van een huidswab, afkrabsel, bloedafname of een biopt (het verwijderen van een klein stukje huid), de uitslagen hiervan hebben we binnen enkele dagen tot weken.

Systemische ziektes

Systemische ziekten bij paarden zijn aandoeningen die het hele lichaam aantasten en niet beperkt blijven tot één specifiek orgaan of systeem. PPID (Pituitary Pars Intermedia Dysfunction) en EMS (Equine Metabolic Syndrome) zijn twee veelvoorkomende systemische ziekten bij paarden. PPID en EMS komen met name voor bij het oudere paard.

PPID

Pituitary Pars Intermedia Dysfunction, PPID, voorheen ook wel bekend als de Ziekte van Cushing. Deze aandoening ontwikkelt zich langzaam en komt veelal tot uiting bij oudere paarden. Er ontstaat  door een afwijkende groei van de hypofyse een verstoorde hormoonproductie. Hierdoor kan het paard de volgende symptomen krijgen:

  • Hoefbevangenheid;
  • Veranderingen in de vacht;
  • Verandering in de lichaamsbouw;
  • Vetophopingen en verdikkingen;
  • Veel drinken en plassen;
  • Verminderd vruchtbaar.

Bij tijdig opsporen van deze aandoening, door middel van bloedonderzoek, is het goed mogelijk om deze met medicijnen te reguleren. Echter helemaal weg gaat het nooit. Dit betekent dat het paard bij deze diagnose de rest van zijn leven op medicatie zal moeten staan. Daarnaast is het belangrijk om eventuele aanpassingen aan het management te doen. Met name voeding en gepaste arbeid is van groot belang.

EMS

Een andere vorm van een stofwisselingsziekte bij paarden is het Equine Metabool Syndroom. De belangrijkste kenmerken bij dit syndroom zijn:

  • Overmatige vetophopingen bij onder andere de nekband, de staartaanzet en achter de schoft;
  • Een ontregelde insuline en suikerstofwisseling.

Dit laatste is te zien bij speciaal bloedonderzoek. EMS geeft een verhoogd risico op hoefbevangenheid. Bij deze aandoening is het van groot belang om het dieet aan te passen en gepaste beweging te geven. Dit zal per paard worden bekeken en aangepast.

Infectieuze aandoeningen

In de omgeving zweven continu kleine organismen, sommige hiervan zijn schadelijk en kunnen ziekteverschijnselen veroorzaken bij je paard. De meest voorkomende infecties zijn:

Verdenk je je paard van een van deze aandoeningen dan kun je het beste contact met ons opnemen.